سلام دوستاي گل گلابم

اخي پارسال يادش به خير اين موقع چقدر شادوشنگول بودم اخه مشهد كه ارزوم بود قبول

شده بودم امسالم دوستام كه مونده بودن پشت كنكور قبول شدن دلم واسه دبيرستان

 تنگوليده وقتي كه يكي از دبيرامون نميومد دوور هم مينشستيم و كلي چرت وپرت ميگفتيم

وميخنديديم يا بهم زنگ ميزديم ويك ساعت گل ميگفتيم وگل ميشنيديم وهي ميخنديديم وخل

بازي در مياورديم ولي حالا ازهم جدا شديم هركسي يه جا قبول شده دوتاشون زابل دوتاشون

كرمان يكيشونم همين بم يكيشونم كه عروس شد ديگه اون صميميتا از بين رفته دليلشم

نميدونم با اينكه من احوالشونو ميگيرم وبشون زنگ ميزنم ولي ميفهمم ديگه اون صميميت

وجود نداره واونا دير به دير فقط يه اس ميدن دانشگاه هم خوبياي خودشو داره ولي نميدونم چرا

مثل اون دوستام اونقدر شوخ نيستن ديگه اونقدر نميخندم ولي خيلي بامعرفتن دمشون گرم

خيلي به اونا مي ارزن با اين حال احساس تنهايي ميكنم ميدونم بهترين دوستم خداست

وهميشه هوامو داره

نظرات شما عزیزان:

مهدیه

ساعت23:34---20 تير 1392

من که دوست دارم هرچی زودتر مدرسم تموم شه و دانشگاهی بشم

arezoo

ساعت20:12---23 مهر 1390

[وب سایت]

salam duste khubam kheyli ali buuuuuuuuuud.dust dashti tabadole link konim behem khabar bede va begu ba che esmi linket konamm

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: